Leven en de wandel

 

 

Ik ben niet blind voor woede
Niet doof voor het verdriet
Ik ben dikwijls op mijn hoede
Voordat het gevaar mij ziet

Ik loop geen meute achterna
Wandel met mijn blik langszij
Niet wetend waar ik nu sta
Tussen de gevangene en vrij

Ik geloof in de wonderen
Al ben ik er zelf geen van
Goochelen is bedonderen
Als een ieder die dat kan

Ik val tussen leven en dood
Buig met de halmtoppen mee
Schipper op mijn levensvloot
Op de woestenijen van de zee

Ik zoek de wegen van geluk
Struikelend over dwarsbomen
Waar ik de bloesem van pluk
Het bitter en zoet laat stromen